|
|
| Ewangelizacja w środkach komunikacji 25-01-2020 |
  Jak ewangelizować w tramwaju? Najpierw należy pojechać do miasta, gdzie są tramwaje, jeżeli w twoim mieście ich nie ma. Nie należy jechać tam swoim samochodem, aby nie tracić okazji do ewangelizacji w pociągu lub autobusie. Gdy już jesteśmy na miejscu należy kupić bilet całodobowy i wsiąść do tramwaju i jeździć nim przez 3 godziny ewangelizując. Lepiej nie zaczynać rozmowy na stojąco, dlatego należy usiąść obok kogoś i dopiero wtedy zacząć z tą osoba rozmowę np. „Dzień dobry. Nazywam się Zbyszek Kowalski. To mój identyfikator (pokazujemy identyfikator na którym jest twoje imię i nazwisko jako ewangelizatora oraz zdjęcie). Jestem katolickim ewangelizatorem, a to znaczy że przekazuję tylko same dobre wiadomości i błogosławieństwa od Boga. Czy chce pani/pan je posłuchać? Obiecuję, że nie będzie nudno” (trzeba trochę z humorem). Jeżeli ta osoba wyraża zgodę, to wtedy wyciągamy komórkę i czytamy pierwszego sms-a z zainstalowanej na telefonie aplikacji Biblii off-line. Potem mówimy resztę kerygmy. W tramwaju ludzie niezbyt długo podróżują i po twojej lewej lub prawej stronie zmieniają się osoby z częstotliwością od 1 do 20 min. Dlatego należy się pośpieszyć z kerygmą. Pan Bóg przysyła nam cały czas nowe osoby do zewangelizowania, my natomiast siedzimy i głosimy krążąc w kółko po całym mieście.
W ramach obchodów święta Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia 2020 roku) pojechałem do Warszawy posłuszny natchnieniu Bożemu, że mam ewangelizować w tramwajach. Wcześniej jednak Pan powiedział, że w drodze do Warszawy mam spotkać w pociągu pewną osobę, do której mnie posyła z Dobra Nowiną. Wchodzę do wagonu i widzę, że jest prawie pusty. A jednak moje miejsce jest zajęte. Od razu zrozumiałem, że to ta osoba. Przez moje głoszenie Jezus obdarzył ją ogromem łask, miłości, dobra i błogosławieństwami, tak że nie mogłem się nadziwić jak bardzo Bóg ją kocha. Wysłał mnie po to, aby dowiedziała się o Jego wielkiej miłości do niej, lecz również aby przez głoszenie Dobrej Nowiny i przez modlitwę do Ducha Świętego odczuła to.
Potem przy Dworcu Centralnym przesiadłem się do tramwaju nr 17. Najpierw próbowałem rozpocząć rozmowę z pasażerami chodząc po tramwaju, lecz wszelkie próby wejścia w rozmowę ewangelizacyjną okazały się bezskuteczne. Ci stojący przeważnie szybko wysiadali, więc usiadłem i czekałem kogo mi przyślę Jezus na puste siedzenie obok mnie. Ktokolwiek siadał obok mnie był zachęcany przeze mnie do rozmowy. Tym razem chętniej słuchali lecz niestety większość z nich wysiadła zanim zdążyłem powiedzieć całą kerygmę czyli Dobra Nowinę. Tak sprawdziło się wezwanie św. Pawła, aby głosić naukę, nastawać w porę i nie w porę (zob. 2 Tm4,2), czyli nie czekać na dogodne warunki, dobrą pogodę, inna porę roku, spokojne miejsce, więcej czasu, lepszy humor ewangelizowanego, współewangelizatora do pomocy, więcej pieniądze na koncie, a nawet Pismo Święte w wersji papierowej. „Wystarczy ci Mojej łaski” (2 Kor 12,9) rzekł Jezus do św. Pawła. Słowo Boga, nawet z komórki, którą posługiwałem się przy ewangelizacji, obecność Jezusa, prowadzenie Ducha Świętego wystarczy by ratować dusze ludzkie. Z naszej strony potrzebne jest nasze „tak” jak to czyniła i czyni Maryja. Ona też była ze mną na ewangelizacji. Jezusowi wystarczy nasza gotowość do głoszenia Dobrej Nowiny. Zanim się to stanie należy błagać na kolanach Pana: „Oto ja poślij mnie” (Iz 6,8), a On chętnie posyła.
Po zakończonym dniu Jezus powiedział do mnie na modlitwie, że ocaliłem 3 dusze (z pociągu i tramwaju) i nie będą potępione na wieki. To oznacza, że bez względu na to co wydarzy się w ich dalszym życiu to i tak Jezus doprowadzi ich do Nieba. Chwała Panu!
|
|
 |
| Logowanie |
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
